یلدای بی تو

یلدایم بدون تو است

بدون لبخندهایت

بدون نامم که از لبهای تو عبور کند و در گوش جانم بنشیند

نار انار از شعله های قلب من است

از آتش درونم در فاصله نا خواسته بینمان

تو خوش و سرمست می خندی و

انار می خوری و

قاچ هندوانه تعارف میکنی و

من در فرسنگها فاصله لبانم از تشنگی ترک برداشته

شعله از درونم زبانه می کشد و

گونه های رنگ ‍بریده ام را به رنگ سیب سرخ در می آورد

و

تو نیستی

مثل همه یلداها

کاش می شد ثانیه ها را محکوم به توقف کرد

 تا یلدا به انتها نرسد

 ومن در آتش فراقت بسوزم و

ذره ذره تمام شوم

شاید این چند ثانیه آخرین رنج های ناگفته ام را به انتها برساند